بارکدها ، چگونه ابداع شدند

بارکدها ، چگونه ابداع شدند
به نظر می آید این روزها همه کالاهایی که در بازارهای عظیم در سرتاسر جهان توزیع می شوند دارای بارکد هستند اما تا کنون به این اندیشیده اید که این نوارهای تیره رنگ و فراگیر از کجا به وجود آمده اند؟
بارکدها در پی مشکلی بنیادین که برای صنایع مختلف رخ داد به ابزاری فراگیر تبدیل شدند: صنایع بیشماری به سرعت بسیار بالای خواندن اطلاعات نیاز داشتند. اولین افرادی که برای مهار این مشکل اقدام کردند دو دانشجو از دانشگاه درکسل بودند که در سال ۱۹۵۲ برای ثبت نشانه ای به شکل چشم که امکان خواندن آن از هر زاویه ای امکان پذیر بود، اقدام کردند.

هدف ابتدایی آنها کالاهای فروشگاه های خوار و بار فروشی بود اما در این میان به فناوری برای خواندن این نشانه ها نیاز بود، اما این دو نتوانستند اسکنری مناسب نشانه های ابداعی خود بیابند.

دیگر صنعتی که به سرعت در خواندن اطلاعات نیاز پیدا کرد راه آهن بود. از این رو در سال ۱۹۵۹ تحقیقات خطوط آهن و مدیران توسعه این صنعت گرد هم آمدند تا راهی را برای شناسایی مالک قطارها و خواندن شماره سری قطارهایی که از خطوط راه آهن عبور می کنند، بیابند.

 

در نهایت دو نفر به نام ها «دیوید کالینز» و «کریس کاپساملیز» سیستمی به نام «کارترَک» را ارائه کردند که متشکل از نور سفید زنونی بود که بر روی نوارهای افقی قرمز، سفید و آبی رنگی که در کناره خودروهای ریلی چسبانده شده بودند، می تابید و حسگری اطلاعات به دست آمده درباره عرض هر یک از این نوارها را جمع آوری می کرد تا در نهایت این اطلاعات را به اطلاعات مربوط به قطار مطابقت داده و آن را شناسایی کند.

پنج سال پس از این ابداع تمامی قطارهای آمریکای شمالی باید به این سیستم مجهز می شدند اما متاسفانه این ابداع به همان سرعتی که فراگیر شد، کنار گذاشته شد زیرا هزینه استفاده از آن بسیار بالا بود. با این همه صنایع دیگری نیز بودند که مطالعات خود را برای ابداع شیوه ای مشابه دنبال می کردند.

در سال ۱۹۶۷ نیز سیستمی مشابه نشانه های چشم مانند در فروشگاه ها و مغازه ها رایج شد که می توانست علاوه بر قیمت ها، نوع کالاها را نیز برای فروشنده تعیین کند اما سیستم اسکن کننده این نشانه ها همچنان دشواری هایی در پی داشت.

زمانی که «کالینز» خالق ابداع «کارترک» و شرکتش دریافتند که قادر به یافتن ابزاری برای خواندن خطوط موجود در این نشانه نیستند، تصمیم به ابداع آن گرفتند.

آنها تصمیم گرفتند از لیزر برای خواندن سریع خطوط این نشانه استفاده کنند، لیزر ثابت هلیوم- نئونی وسیله خوانش مناسبی برای بارکدها به شمار می رفت زیرا بسیار سریع، دقیق و مقاوم بود.

موفقیت بزرگ کالینز زمانی آشکار شد که شرکت جنرال موتورز از سیستم وی برای شناسایی موتورها و محورها در خط تولید خودروهای خود استفاده کرد.

خطوطی که به این سیستم مجهز شده بودند، از درصد خطای پایین تری برخوردار بودند و به علاوه این سیستم بسیار کم هزینه و سریع بود و از این رو بارکدها در میان صنایع مختلف به سرعت شهرت پیدا کردند.

 

شرکتهای رقیب جنرال موتور به سرعت استفاده از این سیستم را آغاز کردند و انجمن ملی زنجیره غذایی نیز آغاز به ارائه کدهای جهانی برای انواع غذاها کرد.

دیگر صنایع مانند صنایع بهداشتی و ورزشی نیز به این سیستم رو آوردند و توسعه بارکدها تا جایی پیش رفت که امروز این برچسبهای نوار مانند و کوچک را می توان در هر گوشه و کناری مشاهده کرد، حتی ناسا نیز از نمونه های سه بعدی بارکدها استفاده می کند که بر روی سطح اجسام می چسبند و می توانند اطلاعات مربوط به کیفیت و سلامت کالاها را به موبایل مشتریان ارسال کنند.

منبع:aftabir.com

چطور دلفین‌ها و وال‌ها می‌خوابند؟

دلفین‌ها و وال‌ها پستاندار هستند و بسیاری خصوصیات شبیه به انسان‌ها دارند.
آنها خون گرمند و این خصیصه آنان هم شبیه انسان‌هاست. اما یکی از تفاوت‌هایی که این حیوانات با انسان‌ها دارند، محیط زندگی آنهاست.
وال‌ها و دلفین‌ها، دارای ویژگی‌هایی هستند که این امکان را به آنها می‌دهد که بتوانند بیش از نیم ساعت را بدون گرفتن اکسیژن  زیر آب بمانند.

 

 
روی کره خاکی انسان‌ها و دیگر حیوانات بطور غیر ارادی تنفس می‌کنند، این به آن معناست که ما حتی اگر نخواهیم نفس بکشیم بدن ما اکسیژن می‌طلبد و ما را مجبور به نفس کشیدن می‌کند.
اما در مورد دلفین‌ها و وال ها قضیه فرق می‌کنند. آنها بطور ارادی نفس می‌کشند به این معنا که هر گاه اراده کنند که زیر آب باشند می‌توانند دقایق طولانی را تا زمانی که روی آب می‌آیند نفس نکشند.

 

حال چطور ممکن است حیوانی که حرکاتش کاملاً ارادی و هوشیار است بتواند بخوابد؟
کاملاً واضح است که اگر ما در حالت هوشیاری به سر ببریم، نمی‌توانیم به خواب برویم و از آنجا که ساختار مغز پستانداران به شکلی است که تا زمانی که هوشیار باشند بیدار هستند، پس دلفین‌ها که باید در هوشیاری تصمیم بگیرند که چه وقت نفس بکشند چه هنگام می‌خوابند؟

تحقیقات ثابت کرده است که برای رفع این مشکل دلفین‌ها هنگام خواب نیمی از مغزشان را فعال نگه میدارند.به این صورت آنها هم استراحت لازم را دارند و هم تا حدودی در حالت نیمه هوشیار می‌باشند. گفته می‌شود که این حیوانات حدود 8 ساعت در روز را در این حالت به سر می‌برند.

 

ما انسان‌ها احتمالا هرگز درک نمی کنیم که این نوع خواب چگونه است، اما آن را می‌توان به حالت ابتدای فرو رفتن به خواب یعنی حالتی که نیمه بیهوش هستیم و صداهای گنگی می‌شنویم تشبیه کرد.

 

 

حال این سؤال پیش می‌آید که دلفین ها کجا می‌خوابند؟
بهترین جا برای آنان نزدیک سطح اقیانوس است که بتوانند در موقع مقتضی روی آب بیایند و نفس بکشند. اگر دلفینی را دیدید که نزدیک سطح آب بود و تکان‌های کمی داشت بدانید که به خواب رفته است.

 

 

منبع:hamshahrionline.ir

یک رزومه‌ی خوب باید چگونه باشد؟

یک رزومه‌ی خوب باید چگونه باشد؟
داشتن یک رزومه خوب و با اثر بخشی بالا برای استخدام شدن لازم است. هر چقدر که بتوانیم رزومه بهتر و حرفه ای تری داشته باشیم بهتر میتوانیم از فرصت های استخدامی استفاده کنیم. رزومه فقط نوشتن اطلاعات فردی و تجربیات و مهارتها نیست بلکه روش نوشتن رزومه به گونه ای که بتواند حرفه ای باشد بسیار مهم است. رزومه ها معمولا حاوی یکسری اطلاعات شخصی و کاری هستند.

رزومه اولین چیزی است که با آن میتوانید خود و مهارت های تان را به کارفرما معرفی کنید بنابراین خیلی از اوقات رزومه هایی که کمتر موفق بودند نتوانستند به خوبی از فرصت های استخدامی برای کارجویان استفاده کنند. خوب است که قبل از نوشتن رزومه چند نمونه از رزومه های استاندارد و فرمت نوشتاری آن را مطالعه کنید تا رزومه ی بهتری داشته باشید اما به طور کلی چند نکته ی خوب میتواند به شما کمک کند تا رزومه ی بهتری داشته باشید.

یک رزومه ی خوب باید چگونه باشد؟
1-در ابتدا رزومه شما باید دارای نام و مشخصات باشد که نام و مشخصات خود را باید با فونت بزرگ و استاندارد بنویسید. مشخصات شما شامل آدرس، شماره تلفن، ایمیل و... است. مشخصات باید جزء اولین چیزهایی باشد که در رزومه مینویسید.

2-سعی کنید بیشتر روی زمینه هایی که در آن به کار مشغول بودید تمرکز کنید. تجربیات کاری و تمام کارهایی را که به صورت تمام وقت یا نیمه وقت به آن مشغول بودید و برای شما تجربه به وجود آورده را بنویسید.

3-جملاتی که باید برای نوشتن رزومه به کار ببرید حتما باید جملات ساده و روان باشند از جملات مبهم و پیچیده استفاده نکنید چون کارفرمایان مدت زمان کوتاهی را برای خواندن رزومه اختصاص میدهند بنابراین باید جملات ساده و کوتاه را به کار ببرید.
4-رزومه شما باید دارای اطلاعاتی در زمینه ی تحصیلات هم باشد مثلا مدارج و مدارک تحصیلی، تاریخ اخذ آنها باید به ترتیب از آخر به اول نوشته شوند. اگر مدارکی هم برای مهارتهایی که کسب نمودید اخذ کردید آنها را بنویسید. یا مثلا اگر دوره هایی را به صورت کارآموزی گذرانده اید و تجربه کسب کردید آنها را بنویسید.

دوره هایی را که گذراندید چه به صورت آموزشی و چه به صورت عملی به تجربیات شما اضافه نموده است پس میتوانید آنها را هم در رزومه خود درج کنید. سعی کنید بیشتر مهارتها و تجربیات شما حجم زیاد رزومه را به خود اختصاص دهد. حتی فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی هم میتوانند در رزومه قرار بگیرند .

5-ممکن است یکسری از تجربیات و مهارتهای شما با فرصت شغلی که برای آن رزومه فرستادید چندان ارتباطی نداشته باشد اما نباید آنها را حذف کنید. آنها هم جزئی از تجربیات شما هستند میتوانید آنها را به صورت جداگانه بنویسید و ابتدا تجربیات مرتبط با فرصت شغلی را در رزومه قرار دهید. مخصوصا مهارتها و تجربیاتی که لازمه ی فرصت شغلی مربوطه هستند را حتما باید درج کنید.

6-اگر در زمینه های ورزشی، هنری و... مهارت دارید یا جوایزی را کسب نمودید میتوانید آن را در رزومه خود بنویسید. سعی کنید رزومه شما بیش از یک صفحه نباشد و حتما برای هر قسمت مثل تجربه، مشخصات فردی، مهارت، تخصص و... یک عنوان بنویسید.
7-رزومه شما باید روی یک برگه ی سفید نوشته شده باشد و حتما باید از لغات و جملات صحیح با املای درست استفاده کنید.

منبع : banki.ir

چرا پرندگان تخمگذارند؟

چرا پرندگان تخمگذارند؟
اغلب نوزادان پستانداران، برخی از خزندگان و حتی برخی از ماهی‌ها شناکنان از بدن مادر خارج می‌شوند ،اما نوزاد پرندگان و لاک‌پشت‌ها با شکستن پوسته تخم به دنیا پا می‌گذارند.

جانوران تخم‌گذار (oviparous) تخم‌هایی تولید می‌کنند که پس از خارج شدن از بدن مادر سرباز می‌کند. پستانداران و گروه‌های دیگری که در بالا ذکر شدند، طوری تحول یافته‌اند که جنین‌های‌شان تا زمان کامل‌شدن رشد و نمو آن درون مجرای تناسلی نگهدارند.یکی از چالش‌های چنین روش نگهداری جنینی که به آن زنده‌زایی (vivaparity) می‌گویند این است که مادر باید سنگینی وزن جنین را تحمل کند.

دانشمندان می‌گویند که زنده‌زایی نمی‌توانست در پرندگان ایجاد شود، چون در این صورت مادر با  وجود وزن جنین ها قادر به پرواز نمی‌بود.یک مشکل دیگر روش زنده‌زایی رسیدن هوا به تخم لقاح‌یافته است.نظر دانشمندان بر این است که پوسته تخم و مجاری تخمدانی پرندگان و لاک‌پشت‌ها امکان تبادل اکسیژن کافی را در درون بدن مادر نمی‌دهند. محدودیت جریان هوا ممکن است مانع رشد درازمدت رویانی در درون بدن پرنده یا لاک‌پشت مادر شود.

بر  اساس این نظریه رویان (جنین) پرندگان درون تخمی که در آشیانه گذاشته می‌شود، دسترسی بیشتری به هوا دارد تا درون بدن مادر.

 

تخم پرندگان دارای پوسته سختی است. روی پوسته سوراخهای ریزی برای عبور اکسیژن وجود دارد. تخم پرندگان برای استتار از دید شکارچیان، معمولا" به صورت طرحدار می باشند. بعضی از پرندگان از قبیل پنگوئن ها، در هر بار جفت گیری و تولید مثل فقط یک تخم می گذارند. دیگر پرندگان مثل چرخ ریسک آواز خوان آمریکایی، شش تخم یا بیشتر می گذارند.
منبع:

hamshahrionline.ir

daneshnameh.roshd.ir

 

خارج از منظومه شمسی کجاست؟!

 خارج از منظومه شمسی کجاست؟!
در این مطلب تعدادی از سیارات خارج از منظومه شمسی را به شما معرفی می کنیم.

۱. ۵۵ Cancri e
۵۵ Cancri e یک سیاره زمین بسیار بزرگ است. این سیاره بسیار بزرگ تر از زمین اما سبک تر از سیاره غول پیکر مبتنی بر گاز است. این سیاره به خورشید خود بسیار نزدیک است و هر ۱۸ ساعت دور آن می چرخد. سبک بودن این سیاره با تلسکوپ فضایی اسپاتزر کشف شده است.

 

۲. نزدیک ترین همسایه ما
نزدیک ترین سیاره به زمین در خارج از منظومه خورشیدی، Alpha Centauri B است. این سیاره هم اندازه زمین و از سیاره عطارد به خورشید نزدیک تر است. به همین دلیل قابل سکونت نیست.

۳. آسمان شب پر از ستاره
سیاره بزرگی که اتمسفر گازدار دارد در خارج از منظومه خورشیدی، مجموعه ای متشکل از یک هزار ستاره است.

۴. مشتری بزرگ
Kappa Andromedae b حدود ۱۳ برابر بزرگ تر از سیاره مشتری است و باید گفت یکی از بزرگ ترین سیاره های شناخته شده به شمار می رود. بعلاوه، این سیاره درست در خط جداکننده بزرگ ترین سیاره ها از کوچک ترین ستاره ها واقع شده است.

۵. کوچک تر و گرم تر از زمین
Kepler-۲۰e نخستین سیاره خارج از منظومه خورشیدی است که دانشمندان آن را کشف کردند کوچک تر از زمین است. این سیاره بسیار نزدیک خورشید خود دور آن می چرخد. دمای سطح این سیاره حدود ۱۴۰۰ درجه فارنهایت است.

۶. سیاره قابل سکونت؟
Kepler-۲۲b نخستین سیاره ای بود که کشف شد در منطقه قابل سکونت ستاره قرار دارد. به این معنی که فاصله آن به اندازه کافی است و آب آن مایع است. حدود ۲.۲ برابر اندازه کره زمین است و موقعیت آن همچنان ناشناخته باقی مانده است.

۷. گردش دو خورشید
منظومه Kepler-۴۷ نخستین منظومه ستاره ای است که چندین سیاره دارد که به دور چندین ستاره می چرخند. یکی از این سیاره ها، Kepler-۴۷c است و در منطقه قابل سکونت از دو خورشید قرار دارد.

۸. دنیایی به اندازه زمین
Kepler-۲۰f هم اندازه زمین است. اما فاصله آن از خورشید دمای سطح آن را به ۸۰۰ درجه فارنهایت رسانده است.

۹. سطح پوشیده از گدازه
UCF-۱.۰۱ تنها ۳۳ سال نوری از زمین فاصله دارد و اندازه تقریبا برابر با زمین دارد. اما کیفیت و ساختار آن هیچ ربطی به زمین ندارد. همه سطح این سیاره از گدازه پوشیده شده است.

منبع : bartarinha.ir

لباس های فضانوردی چگونه کار می کنند؟

لباس های فضانوردی چگونه کار می کنند؟
* مقدمه ای بر کار لباس های فضانوردی
فکر کنید که یک روز سرد زمستانی است می خواهید به بیرون بروید. شما برای محافظت خودتان از سرما پیراهن شلوار جوراب، شال، دستکش و ... می پوشید. اما حالا فرض کنید می خواهید به بیرون از فضا بروید! لباس شما باید از شما محافظت کند و شما را راحت  نگه دارد مانند یک فضاپیما! برای شما آب ، هوا را فراهم کند و شما را از تشعشعات کیهانی محافظت کند.

در این مقاله ما مشکلات پیاده روی فضایی را برای شما تشریح می کنیم و اینکه لباسهای فضانوردی چگونه شما را در مقابل آن محافظت می کنند. بیرون از فضا محلی بسیار خطرناک است. اگر شما از ایستگاه های بین المللی فضایی بیرون بروید یا بخواهید روی مکانی بدون اتمسفر مانند ماه یا مریخ قدم بزنید این حوادث برای شما پیش خواهد آمد:
* شما بعد از 15 ثانیه بی هوش می شوید چون هیچ اکسیژنی آن جا نیست.
* خون شما و دیگر آب های بدن شما بخار شده و سپس یخ می زنند چون در آنجا فشار هوا بسیار کم است یا بهتر است بگوییم اصلا فشاری وجود ندارد.
* تمام قسمت های بدنتان از هم باز شده و جدا می شوند چون تمام آب بدنتان بخار  می شود.
* شما همچنین تغییرات بسیاری در دما مشاهده خواهید کرد: دما در سایه به منفی 100 درجه سلسیوس و در نور خورشید به 120 درجه سلسیوس می رسد!
* شما همچنین در معرض انواع تشعشعات قرار می گیرید مانند امواج کیهانی و ذرات باردار ساتع شده از خورشید(باد های خورشیدی).
* شما ممکن است با ذرات و صخره هایی که با سرعت بسیار زیادی در حال حرکت هستند(ریز معلق ها) و یا موادی که از ماهواره ها و فضاپیما به بیرون ریخته می شود برخورد کنید.

 

بنابراین برای حفظ کردن شما از این خطرات توسط یک لباس فضانوردی می بایست:
* اتمسفر دارای فشار باشد.
* برابر با فشار درون بدن به شما اکسیژن برساند.
* کربن دی اکسید را به بیرون منتقل کند.
* شما را در دمای عادی نگه دارد.
* از شما در مقابل ریز معلق ها محافظت کند.
* به شما اجازه دهد به خوبی ببینید.
* به شما اجازه دهد به راحتی در لباس حرکت کنید.
* به شما اجازه دهد با دیگران صحبت کنید.
* به شما اجازه دهد بیرون از فضاپیما حرکت کنید.
ما در مورد این احتیاجات صحبت خواهیم کرد و خواهیم گفت چگونه یک لباس فضانوردی این احتیاجات را برای شما تامین می کند.

 

** یک لباس فضانوردی چگونه کار می کند؟
لباس فضانوردی با به وجود آوردن شرایط محیطی کره ی زمینی برای فضانورد این امکان را فراهم می کند که فضانورد در فضا قدم بزند.

** اتمسفر دارای فشار
لباس فضانوردی برای ما فشار هوا را تهیه می کند تا آب بدنمان را در حالت مایع قرار دهد ... به عبارتی دیگر برای جلوگیری از بخار شدن آب بدن ما. مانند یک لاستیک، لباس فضانوردی مانند یک بالون باد شده است که با مقداری ترکیب لاستیکی که در این جا فیبرهای Neoprene هستند ورقه شده است. این محفظه روی بالون قرار گرفته است.

 

قسمتی از لباس که فشار هوا را برای فضانورد فراهم می آورد مانند باد کردن یک بالون از طریق یک  لوله ی کاغذی است که در بیش تر لباس ها فشاری را که به وجود می آورد فشاری برابر یک جو است یعنی برابر یک اتمسفر. کابین های شاتل های فضایی همچنین فشاری را که به وجود می آورند فشاری برابر یک اتمسفر است. فضاپیماهایی که فضانوردان از آن استفاده می کنند فشارشان برابر است با فشاری معادل 0.29 اتمسفر پس فشار در کابین هر شاتلی قبل از این که فضانورد لباسش را به تن کند برای قدم زدن در فضا می بایست کاهش پیداکند. در پیاده روی های فضایی خطر پیچ خوردگی بسیار زیاد است که این به علت اختلاف فشار بین لباس فضانورد و کابین شاتل های فضایی است.

** اکسیژن
لباس های فضانوردی نمی توانند از هوای معمولی که دارای 78درصد نیتروژن 21درصد اکسیژن و یک درصد گازهای دیگر است استفاده کنند چون فشار کم است غلظت، اکسیژن را در خون و رگ ها کم می کند که مانند بالا رفتن ازقله ی اورست بسیار خطرناک است. بنابراین بیش تر لباس ها اکسیژن خالص را برای فضانورد برای تنفس فراهم می کنند. لباس اکسیژن لازم را به وسیله ی یک لوله از فضاپیما می گیرد یا به صورت یک بسته در پشت خود حمل می کند.

هم شاتل های فضایی و هم ایستگاه بین المللی فضایی یک مخلوط عادی هوا مانند آن چه روی زمین می بینیم را دارا هستند پس به همین دلیل فضانورد می بایست قبل از پوشیدن لباس خود چندین بار در یک محدوده ی زمانی اکسیژن خالص را تنفس کند. این کار باعث می شود که نیتروژن موجود در خون فضانورد از بدن او خارج شود و خطر پیچ خوردگی را کم کند.

** دی اکسید کربن
فضانورد دی اکسید کربن را از بدن خود خارج می کند. در این فضای محدود لباس تجمع  دی اکسید کربن می تواند سریعا به حد مرگ آوری برسد. بنابراین دی اکسید کربن  اضافی می بایست از فضای لباس خارج شود. برای این کار لباس فضانوردی از قوطی های لیتیم هیدروکسید استفاده می کند که در کوله پشتی فضانورد تعبیه شده اند.

** دما
برای مواجه شدن با دماهای فوق العاده زیاد بیش تر لباس های فضانوردی به خوبی ولی به سنگینی با لایه های فابریکی( مانند:Neoprene, Gore-Tex, Dacron) و با صفحه های بازتابنده ای برای بازتاب نورخورشید پوشانده شده اند (مانند:Mylar میا ترکیبات سفید). فضانورد از بدنش گرما تولید می کند مخصوصا وقتی که فضانورد در حال فعالیت های شدیدی باشد. اگر این گرما گرفته و دفع نشود لباس وی نیز پر از گرما می شود و می تواند او را خشک کند! فضانورد اوجنه سرنان (Eugene Cernan) در حین قدم زدن در جمینی 9 چندین پوند وزن کم کرد.
برای حذف کردن این گرمای اضافی هر لباس یک فن و یا مبادله گر گرما دارد تا گرما را بگیرد و هوای خنک را به داخل فضای لباس بدمد؛ مانند: برنامه های جمینی و عطارد و یا لباس هایی که با آب خنک می شوند که از ماموریت آپولو تاکنون از آنها استفاده می شود.

** ریزمعلق ها
برای محافظت از فضانورد در مقابل برخورد با ریزمعلق ها، لباس فضانوردی دارای لایه هایی مقاوم و مرکب است مانند Dacron یاKevlar. این لایه ها همچنین از پاره شدن لباس در برخورد با سطح فضاپیماها، ماه یا یک سیاره جلوگیری می کنند.

** تشعشعات
لباس فضانوردی در برابر تشعشعات نمی تواند شما را به خوبی محافظت کند و باید پیاده روی فضایی در زمانی رخ دهد که خورشید فعالیت کم تری می کند تا بادهای خورشیدی در آن زمان نوزند. تنها محافظتی که لباس های فضانوردی می توانند از شما بکنند این است که ورقه های Mylar برخی تشعشات را بازتاب کنند.

** دید خوب
لباس های فضانوردی کلاهی دارند که از پلاستیکهای تمیز و مقاوم پلی کربنی ساخته شده اند. بیش تر کلاه ها پوشانده شده اند تا بتوانند نور خورشید را بازتاب کنند و قسمتی از آن که برای کم کردن روشنایی، مانند عینک های آفتابی رنگ رزی شده است مانند گل آفتابگردان می تواند بچرخد. هم چنین قبل از این که به پیاده روی در فضا بپردازیم، باید یک ضد رطوبت در قسمتی از کلاه نصب کنیم تا از تجمع بخار روی آن جلوگیری شود. در انتهای کلاه لباس های فضانوردی پیشرفته چراغی دارد تا قادر باشد قسمت هایی که نور خورشید به آن نمی تابد و سایه تشکیل شده است را هم ببیند.

 

** تغییرپذیری لباس های فضانوردی
حرکت با یک لباس فضانوردی بسیار سخت است. تصور کنید می خواهید سعی کنید انگشتتان را در یک محفظه ی پلاستیکی که پر از باد شده است حرکت دهید. برای حل این مشکل لباس به لولا هایی مجهز شده است تا به فضانوردان کمک کند دستهایشان، بازوهایشان و پاهایشان ... را به راحتی خم کنند.

 

** ارتباطات
لباس های فضانوردی به فرستنده ها و گیرنده هایی مجهز شده اند تا فضانوردان بتوانند با کنترل کننده های زمینی با دیگر فضانوردان ارتباط برقرار کنند. فضانوردان هدستی با خود حمل می کنند که دارای میکروفون و گوشی است. فرستنده ها و گیرنده ها در کول پشتی که پوشیده اند تعبیه شده اند.

 

** تغییر پذیری در فضاپیما
در شرایط بی وزنی بسیار سخت است که بخواهید حرکت کنید. اگر بخواهید چیزی را هل دهید شما در جهت مخالف به حرکت در می آیید (قانون سوم نیوتون که بیان می کند برای هر کنشی یک واکنش وجود دارد). در پیاده روی جمینی فضانوردان مشکلات زیادی را در مورد نگاهداشتن خود گزارش دادند. در حالی که آن های تلاش می کردند جهتشان را تغییر دهند در جهت مخالف حرکت می کردند. به همین دلیل فضاپیماها به وسایلی مجهز شده اند تا دستها و پاهای فضانوردان را نگه دارند و به فضانوردان در پیاده روی های فضایی کمک کنند.

همچنین فضا نوردان قبل از ماموریت، روی کره ی زمین در محفظه هایی پر از آب راه رفتن را تمرین می کنند. شناور بودن یک لباس فضانوردی بسیار شبیه به حالتی است که گرانش بسیار کم شده است.

 

 
ناسا همچنین وسیله ای ساخته است تا فضانوردان بدون محدودیت و وصل بودن به فضاپیما به راحتی در فضا حرکت کنند. در این وسیله هم از قانون سوم نیوتن استفاده شده است و عملکردی شبیه به موشک ها ولی در ابعاد بسیار کوچک تر را دارا می باشد. اولین مدل این وسیله به گونه ای بود که دارای یک صندلی بود، یک پمپ گاز پشت آن و یک کنترل در دستان شما. ناسا همچنین یک واحد پیشران که از گاز نیتروژن برای سوخت خود استفاده می کند را ساخته است. این واحد پیشران می تواند روی کوله پشتی فضانورد تعبیه شود که اختصارا سافر نامیده می شود.

سافر می تواند به فضانورد کمک کند تا زمانی که از فضاپیما جدا می شود به فضاپیما برگردد. سافر می تواند 1.4 کیلوگرم سوخت نیتروژن برای پیشران حمل کند و می تواند سرعت فضانورد را تا  3 متر بر ثانیه افزایش دهد.

منبع : hupaa.com

چرا هیچ غذایی به رنگ آبی نیست؟

چرا هیچ غذایی به رنگ آبی نیست؟
ساختن رنگ آبی در طبیعت بسیار دشوار است. توناژ‌های مختلف رنگ آبی خاصیت قلیایی دارند و متابولیسم و یا سوخت و ساز بدن اغلب گیاهان و جانوران کره زمین تا حدودی خاصیت اسیدی دارند. در اندک گیاهانی هم که گل‌های آبی رنگ می‌دهند،  این رنگدانه تنها در گلبرگ‌ها به چشم می‌خورد و در خاک‌های اسیدی و زمان‌های مختلف سال این رنگ به ارغوانی و یا صورتی تغییر پیدا می‌کند.

 

برای نمونه، در برخی کشورها میوه خاصی به نام Blueberry (قره‌قاط) کشت می‌شود که در ظاهر آبی رنگ است اما در حقیقت ارغوانی و یا نیلی است هرچند پوشش سفید رنگ و پودری شکل روی میوه باعث می‌شود که آبی به نظر بیاید.
همان‌طور که در ابتدای متن نیز گفته شد، حیوان آبی رنگ هم وجود ندارد و چنانچه با این حیوان آبی رنگ در طبیعت برخورد کردید بدانید که علت پولک‌ها و یا فلس‌های روی بدن آن جانور است که نور را به قسمت‌های آبی طیف نور پراکنده می‌کند.

به خاطر اینکه رنگ آبی در طبیعت بسیار نادر است، غذاهایی که به این رنگ هستند نیز در نظر انسان بدمزه و نامطبوع جلوه می‌کنند و در مقابل میوه‌های قرمز، خوش‌مزه و اشتها آور جلوه می‌نمایند.
منبع : itresan.com

چرا عقربه ساعت‌ها ساعتگرد می‌چرخد؟

چرا عقربه ساعت‌ها ساعتگرد می‌چرخد؟
ساعت آفتابی یکی از اولین ساعت‌های مورد استفاده بشر به معنی واقعی آن بود؛ یعنی به جای اندازه گیری یک بازه زمانی مثل ساعت شنی یا آبی می‌توانست به هر لحظه روزه یک زمان نسبتاً مطلق ، نسبت بدهد و از این نظر، می‌توان آن را پدر ساعت‌های امروزی به حساب آورد.

 

این ساعت نخستین بار در عرض‌های میانی نیمکره شمالی که محل بیشتر تمدن‌های باستان بود ابداع و به کار گرفته شد. در این عرض‌ها، خورشید همواره از جنوب می‌آید و بنابراین با توجه به حرکت شرق به غرب آن ، سایه یک شاخص در طول روز، یک سیر ساعتگرد را می‌پیماید. به نظر می‌رسد دلیل انتخاب جهتی که در حال حاضر به آن ساعتگرد می‌گوییم ، به‌عنوان جهت استاندارد حرکت عقربه‌های ساعت نیز همین باشد. در واقع ، اگر تمدن‌های بشری سازنده تاریخ در نیمکره جنوبی بودند، به احتمال زیاد الان عقربه‌ها برعکس می‌چرخیدند.

 

منبع : پایگاه علمی ملاصدرا