حمایت از کالای ایرانی، وظیفه ی اصلی همه

چه خوب است که به داشته های خود افتخار کرده و از مهندسان و اندیشمندان و مخترعان خوب کشور عزیزمان ایران حمایت کنیم. چرا که این مغزها و این اندیشه ها اگر مورد تشویق و حمایت ما قرار نگیرند، دلسرد شده و ممکن است کشور را رها کنند  که البته این موضوع یکی از معضل های جدی ماست.

بهترین لوازم تحریر در ایران تولید می شود اما چرا نباید ما معلمان از این لوازم تحریر حمایت نکنیم؟ با نصب بنرها و آگاه سازی عمومی می توان بسیاری از والدین را به سمت محصولات ایرانی کشاند. من دانش آموزانم را با خودکار ایرانی آشنا کردم. همگی دانش آموزانم از خودکار ایرانی استفاده می کنند و واقعاً هم راضی هستند.

اگر میخواهیم کشوری آباد داشته باشیم، ابتدا از خودمان شروع کنیم. در مملکت اسلامی، چرا باید خانه های ما شکل و مدل غیراسلامی داشته باشد؟ در مملکت اسلامی چرا باید دکوراسیون منزل و لوازم خانگی، همگی رنگ و بوی غربی به خود بگیرند؟

با حمایت خود از کالای ایرانی، کمک می کنیم تا چرخ  کارخانه ها و چرخ زندگی کارگر ایرانی بچرخد.

عید قربان مبارکباد

*عید قربان ، پر شکوهترین ایثار و زیباترین جلوه ی تعبد در برابر خالق یکتا مبارکباد*

بدون شرح

                     

                                                 سرمنزل فراغت نتوان ز دست دادن

                                          ای ساروان فروکش کاین ره کران ندارد

تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

چاپ شدن کتاب تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

کتاب  تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

نوشته ی دکتر رابینسون و دکتر رینهارت

مترجمان: سیدمحمد خاتم نژاد- امین جوانمرد

مقدمه کتاب:

    یک دستگاه موبایل هر شی و یا ابزاری اندازه دست و دستی است که امکان دسترسی به اینترنت را فراهم می‌سازد و اجازهٔ برقراری ارتباط و همکاری بین یک کاربر و دیگران را می‌دهد. آن‌ها دستگاه‌هایی هستندکه دائماً به اینترنت متصل‌اند. مثال‌های مشخص این دستگاه‌های موبایل شامل آی­پدها، اسمارت­فون (گوشی‌های هوشمند) و تبلت ها هستند. دسترسی به این دستگاه‌ها به طور چشمگیری رشد و افزایش پیدا کرده است و همچنین توانایی و قابلیت‌های این ابزارها و دستگاه‌های قابل حمل و موبایل نیز بهبود و افزایش یافته است.

   به عنوان مثال به گزارش خبرگزاری افق که توسط سهامی New Media Consortium حمایت می‌شود، بر طبق گزارش اخیری از تولید کنندهٔ موبایل Ericsson مطالعات نشان می‌دهد تا سال 2015، حدود 80% از دسترسی‌ها به اینترنت با استفاده از دستگاه‌های موبایل خواهد بود. این امر برای بحث آموزش موضوعی بسیار مهم است؛ زیرا که موبایل‌هایی که قابلیت اتصال به اینترنت دارند تا چند سال آینده تعدادشان از کامپیوترها افزون‌تر خواهد بود و این افزایش به طور خاص به علت پیشرفت‌های دستگاه‌های موبایل و فرصت‌هایی می‌باشد که این قبیل دستگاه‌ها در موضوع دستیابی به اطلاعات، همکاری با دیگران و ساخت اسناد و دیگر مواد لازم برای افراد و انتظارات حرفه‌ای آن­ها و مسئولیت‌های آنان فراهم می‌آورند. افزایش فراگیری و شیوع دستگاه‌های تلفن همراه، فضاهای آموزشی را از طرق مختلف به طور قابل ملاحظه‌ای تحت تأثیر قرار خواهد داد.

   معلّمان مانند طراحان آموزشی و راهنمایان و مشاوران، به طور مستقیم تحت تأثیر دستگاه‌های موبایل قرار خواهند گرفت در حالی که معلّمانی که تنها در زمینهٔ تخصصی خود ماهر و استاد هستند، معمولاً دانش و مهارت این را نخواهند داشت که تمرینات آموزشی مورد نیاز برای ترکیب دستگاه‌های موبایل  با فضاهای آموزشی ارائه دهند.

این ناکارآمدی به دلایلی از­جمله کمبود آموزش در این زمینه، آمادگی و تمرین برای اینکه چگونه این محتوای آموزشی را به قشر عظیم دانش‌آموزان انتقال دهیم اتفاق می افتد. ترکیب و الحاق کردن تمارین و تکالیف آموزشی که شامل تکنولوژی‌های موبایلی می‌شوند می‌تواند فرصت­های یادگیری تجربی و مشارکتی را برای دانش ­آموزان ایجاد کرده و ارتقا بخشد.

     سواد فنّاورانه و روان و مسلط بودن که به معنای آمادگی آموزگار برای تدریس تلقی می‌شود؛ و اینکه چگونه اصول و راهبردهای آموزشی و فنی با حوزه و محتوای آموزشی آموزگاران تلاقی و برخورد دارد و به یادگیری‌های دانش­آموزان ارتباط دارد جای نگرانی بسیاری است. چون که فرایند تدریس و یادگیری به دلایلی از­جمله انتظارات جامعه و لزوم تمرینات آماده سازی دانش‌آموزان برای ورود به دنیای واقعی، نیروی کار و رواج فناوری‌های اجتماعی، ماهیت پیچیده‌ای دارد.

   تدریس مؤثر کلاسی و تحقیق تأثیرگذار و مفید از دانش محتوای آموزشی و یا درک معلّمان از رشتهٔ مربوط آن‌ها که با درک و اطلاع از تئوری‌های آموزشی همراه است ریشه می‌گیرد. (پاولسون 2001). رابینسون (2012) می‌گوید: با اینکه دانش محتوای تعلیمی مورد کاوش قرار گرفته است، اطلاعات اندکی دربارهٔ سواد فنّاورانه و تسلطی که معلّمان نیاز دارند تا با موفقیت فرآیند یاددهی و یادگیری هدایت کنند وجود دارد (ص1242). امروزه قسمتی از آن چشم­انداز فنّاورانهٔ مذکور شامل آموزش به کمک فناوری‌های موبایلی رشد و توسعه یافته می‌باشد.

   استفادهٔ مفید و کارآمد از دستگاه‌های موبایل در محیط‌های یادگیری، زیرمجموعه‌ای از تئوری‌های آموزشی و مؤلفه‌ای بنادین از دانش محتوای آموزشی فنّاورانه است(میشرا و کوهلر 2006). دانش محتوای آموزشی فنّاورانه مستلزم این است که آموزگاران فهم و درک بیشتر و افزون‌تری نسبت به پیچیدگی تدریس و محیط‌های یاگیری مخصوصاً با توجه به بحث ورود تکنولوژی به این محیط‌ها داشته باشند. به طور کلّی؛ میشرا و کوهلر بحث و استدلال می‌کنند که محتوا، آموزش و تکنولوژی (ص 1017) نشانگر سه عامل پیچیدهٔ فعلی حاضر در محیط‌های آموزشی هستند که نیاز به تفکر دقیق و طرح ریزی در زمان طراحی محیط‌های آموزشی، نتایج و فعالیت‌ها دارند. دانش محتوای آموزشی فنّاورانه در نگاه به دورهٔ آموزشی از پیش دبستانی تا پایان دبیرستان در اینکه این دوره‌ها باید برنامهٔ درسی فنّاورانهٔ و سیستم‌های مختلف ارائه و ارسال بازخورد­ها و تکالیف دانش­آموزی داشته باشند و نیز گردش‌ها و عملیات‌های سازمانی، مشروط بر استفاده از فناوری‌های مختلف و دانش­آموزان صاحب دستگاه‌های موبایل که بر این فضای­های آموزشی پیچیده تأثیر دارند، اهمیت افزون‌تری می‌یابد.

   پیامد­های دیگری که با رواج دستگاه‌های موبایل به­وجود آمده‌اند مربوط به انتظارات افراد (والدین دانش‌آموزان و مربیان) دربارهٔ قادر بودن برای کار و یادگیری در هر زمان و مکانی که کاربر انتخاب کند می‌باشد (جانسون 2011). با این وجود، دستگاه‌های موبایل چگونه می‌تواند در محیط‌های آموزشی استفاده شود تا فرصت‌های یادگیری معنی­داری ایجاد کند و دانش­آموزان را برای یادگیری و کار با دستگاه‌های موبایل در این دنیای به­سرعت در حال تغییر که تکنولوژی را ارج می‌نهند و آن را با اکثر تعاملات و عملکردهای روزانه‌­شان بکار می‌بندند آماده کند؟

     چگونه آموزگاران می‌توانند فضاهای آموزشی تجربی موبایلی ایجاد کنند که دانش­آموزان را با محتوای دوره درگیر کنند و مهارت‌های سطح بالای تفکر و اندیشه­ورزی در آن‌ها ایجاد کنند؟ چگونه دستگاه‌های موبایل می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند تا امکان دسترسی به اطلاعات و محتوای مربوط آموزشی را فراهم آورده و در ایجاد محیط‌های یادگیری مشارکتی برای گروه‌ها و فعالیت‌های گروه‌های کوچک دو نفری مورد استفاده قرار گیرند و برای ساخت تکالیف و پروژه‌های یادگیری برای ارزیابی و سنجش یادگیری دانش­آموزان در زمینه‌های فردی و گروهی و گروه‌های دو نفری بکار بسته شوند؟ و با وجود سرعت بالای پیشرفت فناوری‌های موبایلی و نرم افزارهای آن، معلّمان چه تکالیفی را برای برتری یافتن و پیشی گرفتن بر این تغییرات باید اتخاذ کرده و استفاده کنند؟

    کتاب پیش رو این سؤالات و همچنین هدف استفاده از دستگاه‌های موبایل در محیط‌های یادگیری با وجود ورود و ترکیب آن‌ها به برنامه درسی که منجر به تشکیل چارجوبی برای شناساندن زمان و مکان صحیح دسترسی به این فناوری شده است و هدف آن نیز افزایش یادگیری دانش­آموزان است را کاوش می‌کند. به طور ویژه این نوشتار موارد استفاده و کاربست فناوری‌های موبایلی، پیامدها و موقعیت‌های آموزشی که یادگیری دانش­آموزان را در محیط‌های مختلف آموزشی افزایش می‌دهد را شناسایی کرده و با ارزیابی اینکه دستگاه‌های موبایل و برنامه‌های آن چگونه می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند تا:

• محیط‌های یادگیری را از لحاط آموزشی تغییر دهند؛
• به محتوای دوره و اطلاعات و وب­سایت­های تعاملی مربوطه دسترسی ایجاد کنند؛
• دانش ­آموزان را قادر سازد تا ارائه‌ها و پروژه‌های یادگیری متنوعی که نشانگر نتایج و بازخورد یادگیری‌شان است را بسازند؛
• دانش­ آموزان را توسط مشارکت دو نفری و گروهی با محتوای دوره درگیر کند.
• دانش ­آموزان را برای جهانی که خواستار تفکر نقادانه و سواد و مهارت رسانه‌ای و دیجیتالی می‌باشد آماده کند.
• ملاحظات راجع به دستگاه‌های موبایل و راهبردهایی را که در طراحی آموزشی و ایجاد نتایج و بروندادهای آموزشی به منظور ارزشیابی به کمک معلّمان می‌آیند را برایشان فراهم نمایند.

اتمام دوران دانشجویی و لطف مسئولان!

بعد از روزها تلاش و زحمت و شکنجه‌های روحی و بخشنامه‌های لحظه‌ای و .... بالاخره دوران تربیت معلم دانشگاه فرهنگیان را به پایان رساندم. در این چهار سال تجارب زیادی را کسب کردم که هم از نظر علمی و هم از نظر توسعه کنش‌های رفتاری حائز اهمیت است که بخش علمی آن را در کارنمای معلمی خود شرح داده‌ام اما از تشریح کنش‌های رفتاری و عبرت‌های روزگار معذورم! دلیلش هم بماند...
در این چهار سال شنیدیم آنچه را که نباید می‌شنیدیم و گفتیم آنچه را که نباید می‌گفتیم. چه زیبا بود رفتارمسئولان عزیزم که همواره با لبخندهای دل‌نشین خود، قوت قلبی جانانه می‌بخشیدند بر روح نسبتاً آرام ما. اما چه زیباتر می‌شد اگر همین رفتارها در روزهای پایانی و پس از دانش‌آموختگی نیز ادامه می‌یافت.
وقتی برای تسویه به دانشگاه رفتم، انگار وارد یک محیط جدیدی شده بودم. همان آدم‌هایی که ساعت‌هایی را پشت کامپیوترهای آنان سپری می‌کردم و مشکلات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را حل می‌کردم، همان‌ها غافل از یک نیم‌نگاه!
طبق عادت هر شبم وقتی اینستاگرام خود را چک می‌کردم، تصاویری از دانشجومعلمان دیدم که نوشته بودند: «جشن فارغ التحصیلی خیلی زیبایی بود. جاتون خالی». حس غریبی کردم و اندکی هم تأمل؛ چگونه می‌شود وقتی چهارسال در یک محیط و با یک سری از آدم‌ها در تعامل باشی و جشن فارغ التحصیلی بگیرند و به کسی خبر ندهند... سایت دانشگاه را چک کردم و تصاویر جشن فارغ التحصیلی را در سایت دیدم. جشنی گرفته‌اند که ما خبر نداریم اما تصاویر جشن را در سایت می‌بینیم! خیلی روزگارمان عجیب و غریب است.
آقای نورمند! اگر از من و امثال من سیر شده بودی، حداقل در سایت اطلاع می‌دادی که جشن فارغ التحصیلی می‌گیریم. مطمئن باش شما را به زحمت نمی‌انداختیم و مزاحم نمی‌شدیم. اما یک اطلاع رسانی ساده، می‌توانست قوت قلبی برای ما باشد و بر خود ببالیم که با انسان‌هایی بودیم که بعد از اتمام دوران دانشجویی هنوزم برای آن‌ها مهم هستیم.
تصور کن؛ منتظر جشن فارغ التحصیلی باشی اما خیلی تصادفی در سایت دانشگاه تصاویری ببینی که زیرش نوشته باشه: «جشن فارغ التحصیلی اولین فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان اردبیل»!
برای مسئولان این دانشگاه آرزوی موفقیت دارم اما...

کتاب راهبردهای تدریس موفق

کتاب راهبردهای تدریس موفق / تألیف ساراحیدری، مریم احمدی دیسفانی، امین جوانمرد

مطالعات اجتماعی را به سؤال و جواب‌های کلیشه‌ای تبدیل نکنیم

موردی که ذهن مرا درگیر کرده بود، بحث مربوط به ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس مطالعات اجتماعی بود. بر خلاف آنچه که تصور می‌کردم، اکثر نمونه سؤالات موجود در اینترنت مربوط به بخش «دانش» محتوای کتاب درسی است و به سطوح دیگر یادگیری توجه نشده است.
همکاران گرانقدر و بزرگوار توجه داشته باشند که متن کتاب‌های درسی مطالعات اجتماعی تنها مقدمه‌ای برای انجام فعالیت دانش‌آموزان است و هدف آن، طرح سؤال و جواب‌های کلیشه‌ای نیست.
به‌عنوان مثال، وقتی رفتار و عمل دانش‌آموز خود را در برخورد با دوستش مشاهده کنم، می‌توانم از رفتارش، ارزشیابی از محتوای درس اول مطالعات اجتماعی ششم با عنوان «دوستی» را به‌عمل آورم. فراموش نکنیم که هدف از کسب علم و دانایی، آماده کردن دانش‌آموزان برای زندگی و کاربرد عملی از محتوای درسی است. از این رو نباید کلاس درس مطالعات اجتماعی جایی برای تنش‌های روحی امتحان و سؤالات و... باشد. زیرا این موارد خلاف برنامه درس ملی می‌باشند.

برقرار باشید

نگاهی اجمالی به ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

نگاهی اجمالی به ارزشیابی در مقطع ابتدایی
یادم می‌آید وقتی‌که دانش‌آموز یکی از دبستان‌های تالش بودم، همیشه وقتی زمان امتحان و ارزشیابی می‌رسید، استرس زیادی پیدا می‌کردم. علتش هم واضح هست. کسی که برای معدل خوب و نمره خوب تلاش می‌کند، باید هم استرس داشته باشد! این یک چیز عادی ست.
و اکنون که سیزده سال از آن روزها می‌گذرد و من از یک دانش‌آموز ساده روستایی به یک معلم تبدیل شده‌ام، الآن درک می‌کنم که ارزشیابی در سلامت روان دانش‌آموزان چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد. روزهای گران‌بهای عمر خود را برای کسب نمره 20 گذراندیم و امروزه جز چند کلمه  ساده، چیزی از محتوای درسی در ذهنمان نیست. آیا یادگیری‌های دوران راهنمایی و دبیرستانم در شرایط زندگی من تغییری ایجاد کرده است؟ اصلاً آنچه می‌خواندم، یک «یادگیری» بود؟!
ارزشیابی به‌جای اینکه در خدمت آموزش باشد و بتواند نقاط قوت و ضعف تدریس معلم و همچنین میزان تلاش دانش‌آموز در رسیدن به هدف‌ها و ملاک‌های موردنظر را بسنجد، به یک معضل بزرگی تبدیل شده بود که هیچ‌وقت سختی‌های دوران امتحان از ذهنمان پاک نمی‌شود.
خوشبختانه امروزه نوع نگاه به ارزشیابی دگرگون شده است. امروزه ارزشیابی در اختیار آموزش است. ابزارهای ارزشیابی به‌جای اینکه فقط آزمون کتبی 20 نمره‌ای! باشد، خودسنجی، همسال سنجی، سنجش مشاهده‌ای، چک لیست و ... است. معلم حتی از صحبت کردن دانش‌آموز هم به یادگیری دانش‌آموز پی می‌برد. بله! این است معنای واقعی ارزشیابی؛
چقدر باید در میزهای پشت سر هم بنشینیم و مراقب‌های سفت و سخت! قدم بزنند تا ما امتحان دهیم؟ امروزه به جای آنکه ارزشیابی تنها یک‌بار به‌صورت کلی و آن هم در پایان سال تحصیلی به صورت تراکمی انجام شود، یک حالت فرآیندی به خود گرفته است. درطول سال تحصیلی هم می‌توان یادگیری دانش‌آموز را تخمین زد. اصلاً چرا یاد می‌گیریم؟ یاد می‌گیریم تا بتوانیم آموخته‌های خود را در زندگی واقعی خود استفاده کنیم. همین‌که دانش‌آموزم بتواند دو مثال از کارکرد درس جدید در زندگی واقعی مثال بزند، برایم کافی ست. زیرا هدف ارزشیابی امروزی همین است. آثار یادگیری در عملکرد خود را نشان می‌دهند. عملکرد دانش‌آموزم می‌تواند گویای یادگیری او باشد. روش‌های تدریسم می‌تواند در پرتو همین ابزارهای گوناگون ارزشیابی و سنجش عملکرد دانش‌آموزان، دچار تغییر و دگرگونی شود.
بیاییم ارزشیابی کلاسی خود را دگرگون کنیم