نظارت بالینی به‌عنوان یکی از گزینه‌های نظارتی و کمک مستقیم به معلمان می‌باشد. بیان کردن روح و جوهر نظارت بالینی در قالب کلمات مشکل است. نظارت بالینی یک فرایند، شیوه و سبکی مشخص برای نزدیک شدن به معلمان است. برای اینکه ناظر آموزشی بتواند این جریان را عملی مؤثر سازد باید فکر، احساس و عمل او با یکدیگر هماهنگ باشد. نظارت بالینی معروف‌ترین، قدیمی‌ترین و پراستفاده‌ترین ساختار کار مستقیم با معلمان است که هدف آن اصلاح فرایند آموزش و یادگیری از طریق همکاری حرفه‌ای متقابل ناظر آموزشی و معلم می‌باشد.
فرایند نظارت و راهنمایی معلم، که در آن معلم و ناظر نقش دارند، نظارت بالینی یا نظارت کلاس درس نامیده می‌شود. نظارت کلاس درس محور اصولاً ریشه در آثار موریس کوگان (1973) و رابرت گلدهامر (1969) دارد. کوگان و گلدهامر به منظور افزایش میزان یادگیری دانش‌آموزان به جای آنکه رویکردی سلسله مراتبی اتخاذ کنند، رویکردی مبتنی بر همکاری یا مشارکتی را برای نظارت آموزشی برگزیدند. براساس الگوی آن‌ها «ناظر» به‌مثابة همکاری در نظر گرفته می‌شد که وظیفه‌اش ایجاد و نهادینه کردن ارتباط مثبت و اعتماد متقابل با معلمان بود. در چارچوب چنین رابطه‌ای، «ناظر» خدمات خود را با هدف بهبود هرچه بیشتر عملکرد معلم و ارتقاء سطح یادگیری دانش‌آموز ارائه می‌دهد.

منبع:
«📚 نظارت آموزشی کلاس درس محور (نظارت بالینی)؛✍️  دکتر بیژن عبداللهی؛ © مرکز نوآوری‌های آموزشی مرآت؛»

کيو آر کد مطلب جهت استفاده در اندرويد

دريافت برنامه هاي رمزينه خوان براي انواع سيستم عامل هاي تلفن همراه و تبلت