چند سال قبل،وقتی‌که صحبت از فضای مجازی می‌شد،ناخودآگاه،واژه سایت و وبلاگ در ذهن تداعی می‌گشت.می‌گفتند،کسی در فضای مجازی موفق است که وبلاگ هم داشته باشد.به‌جرأت می‌توانم بگویم،وبلاگ‌ها،تأثیرگذارترین عنصر بر روی فرهنگ‌ها هستند.وبلاگ،دفترچه یادداشتی بر خط است که وبلاگ نویس،این دفترچه یادداشت خود را در دید عموم قرار داده است تا هرکسی بخواهد،بتواند بخواند و نظر دهد . کامنت ها یا بخش نظرات،تنهاترین راه ارتباطی یک خواننده وبلاگ با نویسنده وبلاگ بود.آرام آرام،پای ایمیل هم به این راه ارتباطی باز شد و یاهومسنجر،وسیله  ارتباطی در فضای مجازی شد.
یاهومسنجر،به دلیل داشتن اتاق‌های چت که هیچ گونه نظارتی بر آن‌ها صورت نمی‌گرفت،با فرهنگ ایرانی-اسلامی سازگار نبود.خوشبختانه خود یاهو تصمیم گرفت تا این اتاق‌های چت را از روی مسنجر خود برای ایرانیان غیرفعال کند.فقط گفت و گوی خصوصی در یاهومسنجر باقی ماند که آن هم سختی‌های خودش را داشت.
در گذشته،شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر وب بودند و توسعه دهندگان این شبکه‌ها در حال تلاش برای سازگاری این شبکه‌های اجتماعی با دستگاه‌های مبتنی بر ویندوز بودند.این روزها،شبکه‌های اجتماعی مبتنی بر گوشی‌ها و سیستم عامل‌هایی همچون اندروید هستند و یک کاربر با گوشی خود به راحتی می‌تواند در این شبکه‌های اجتماعی فعالیت نماید.
سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا باید وبلاگ‌ها را تعطیل کنیم و به فعالیت در این شبکه‌های اجتماعی روی آوریم؟
واقعیت این است که هنوز زیرساخت‌هایی جهت استفاده بهینه از شبکه‌های اجتماعی که مبتنی بر فرهنگ ایرانی-اسلامی باشد،در کشور مهیّا نیست.هنوز همه  افراد جامعه  ما به این شبکه‌های اجتماعی دسترسی ندارند و اکثر مخاطبان این شبکه‌های اجتماعی را نوجوانان و جوانان تشکیل می‌دهند.محتوایی که شما در وبلاگ خود منتشر می‌کنید،در واقع بر روی شبکه جهانی اینترنت،منتشر کرده‌اید . همه  افراد از سراسر دنیا می‌توانند از طریق موتورهای جستجوگر،به محتوای وبلاگ شما دسترسی یابند. آیا شما از طریق گوگل می‌توانید به محتوای خود که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اید دسترسی یابید؟
شما وقتی می‌خواهید مقاله ای را پیدا کنید و یا محتوایی را در خصوص یک موضوع خاص،مطالعه کنید؛خودکار به موتورهای جستجوگر همانند گوگل رجوع می‌کنید یا به شبکه‌های اجتماعی؟خب مسلماً موتورهای جستجوگر؛
از این رو،هنوز هم وبلاگ‌ها به قوت خود باقی هستند و هیچ محیطی همانند یک وبلاگ،نمی‌تواند «شناخت و هیجانات»یک وبلاگ نویس را تخلیه کند.در وبلاگ خود راحت هستیم.می‌توانیم بنویسیم.می‌توانیم بخوانیم.می‌توانیم بازخورد بگیریم.وبلاگ برای بسیاری از وبلاگ نویسان یک دوست همیشگی است.دوستی که وقتی به اینترنت متصل می‌شوید،دوست دارید اولین صفحه ای که باز کنید،وبلاگتان باشد.

پس بیاییم در حفظ وبلاگ‌های خود کوشا باشیم  :)