حسینعلی جاهد - دانشگاه آزاد تهران پاسداران
محمدرحیم جعفرزاده - دانشگاه پیام نورمرکزبهبهان
بهمن احمدی توانا - پژوهشکده سوانح طبیعی ایران

یادگیری مادام العمر و یادگیرنده مادام العمر واژه هایی هستند که ازلحاظ تجربی قدمتی برابر با حضور انسان درزمین دارند ولی ازلحاظ علمی و نظری قدمت آن به کمتر ازیک قرن بازمیگردد انسان محورتوسعه وتوسعه پایدار بالنده ترین مناظره قرن بیستم و مبنای بسیاری ازتحلیل ها و نظریه های چالش محور قرن بیست و یکم است دراین چالش انسان مرکز توجه قرار دارد و هرانچه حیات و بقا و آزادی رشدمحور اورا موردتهدید قرارمیدهد مردود شناخته شده است این درحالی است که تغییرات اساسی درنگرش نسبت به مفهوم توسعه صورت گرفته و دیدگاه رشدمحور به دیدگاهی پایدار متحول گشته است هدف الگوواره سنتی و قدیمی توسعه رشدحصول رشداقتصادی به هرقیمت است درالگوواره جدید پایداری رشدکیفی باتوجه به محیط زیست و عدالت اجتماعی مدنظر است دراین رویکرد انسان و محیط زیست او محور توسعه است و نه رشد اقتصادی با شاخصهای کمی برهمین اساس درمناظرات توسعه پایدار آموزش و یادگیری شان و جایگاه ویژه ای یافته است و درتحلیل ها و پژوهشهای سالهای اخیر بسیاری ازبرنامه ها و راهبردهای توسعه به خصوص برای قرن بیست و یکم به گونه ای ریشه ای به توفیق درامریادگیری مادام العمر پیوند خورده است لذا دراین مقاله با نیم نگاهی به مفهوم جدید توسعه به اموزش مادام العمر و نقش تاثیر و ضرورت آن درتوسعه پایدار پرداخته شده است.