نظارت بالینی چیست؟

نظارت بالینی به‌عنوان یکی از گزینه‌های نظارتی و کمک مستقیم به معلمان می‌باشد. بیان کردن روح و جوهر نظارت بالینی در قالب کلمات مشکل است. نظارت بالینی یک فرایند، شیوه و سبکی مشخص برای نزدیک شدن به معلمان است. برای اینکه ناظر آموزشی بتواند این جریان را عملی مؤثر سازد باید فکر، احساس و عمل او با یکدیگر هماهنگ باشد. نظارت بالینی معروف‌ترین، قدیمی‌ترین و پراستفاده‌ترین ساختار کار مستقیم با معلمان است که هدف آن اصلاح فرایند آموزش و یادگیری از طریق همکاری حرفه‌ای متقابل ناظر آموزشی و معلم می‌باشد.
فرایند نظارت و راهنمایی معلم، که در آن معلم و ناظر نقش دارند، نظارت بالینی یا نظارت کلاس درس نامیده می‌شود. نظارت کلاس درس محور اصولاً ریشه در آثار موریس کوگان (1973) و رابرت گلدهامر (1969) دارد. کوگان و گلدهامر به منظور افزایش میزان یادگیری دانش‌آموزان به جای آنکه رویکردی سلسله مراتبی اتخاذ کنند، رویکردی مبتنی بر همکاری یا مشارکتی را برای نظارت آموزشی برگزیدند. براساس الگوی آن‌ها «ناظر» به‌مثابة همکاری در نظر گرفته می‌شد که وظیفه‌اش ایجاد و نهادینه کردن ارتباط مثبت و اعتماد متقابل با معلمان بود. در چارچوب چنین رابطه‌ای، «ناظر» خدمات خود را با هدف بهبود هرچه بیشتر عملکرد معلم و ارتقاء سطح یادگیری دانش‌آموز ارائه می‌دهد.

منبع:
«📚 نظارت آموزشی کلاس درس محور (نظارت بالینی)؛✍️  دکتر بیژن عبداللهی؛ © مرکز نوآوری‌های آموزشی مرآت؛»

تأکید مجدد رهبرمعظم انقلاب به ناصحیح بودن موضوع سند 2030

رهبر انقلاب اسلامی مسئله «استقلال» را بسیار مهم، و موضوع سند 2030 را در همین چارچوب قابل ارزیابی دانستند و خاطرنشان کردند: برخی می‌گویند ما در این خصوص تحفظ داده‌ایم و گفته‌ایم فلان بخش آن را قبول نداریم، در حالی‌که حتی اگر هیچ مورد واضحِ خلاف اسلام در آن وجود نداشت، باز هم نظام آموزشی نباید در بیرون از کشور نوشته شود، حال آنکه موارد خلاف اسلام نیز در آن سند وجود دارد و برداشت افرادی که خیال می‌کنند، ما در این موضوع گزارشهای درستی نگرفته‌ایم، برداشت درستی نیست.
حضرت آیت الله خامنه‌ای تأکید کردند: اینجا ایران و جمهوری اسلامی است و این ملت، ملت بزرگی است، چرا باید چند نفر در یونسکو یا سازمان ملل، نظام آموزشی ما را بنویسند؟

دیدار جمعی از دانشجویان با رهبر انقلاب/17 تیرماه 1396

متن کامل را اینجا بخوانید.

سند 2030 چیست؟

سند 2030 یونسکو در سال 2015 میلادی با عنوان پوشش سواد و افزایش کیفیت آموزش، با 17 هدف اصلی و 169 هدف ویژه در سازمان ملل به تصویب رسید و کشورهای عضو ملزم به رعایت آن شدند.
سال گذشته گفته شد که یونسکو تعهد گرفته است که سند 2030 در تمام کشورها اجرا شود. البته در کلام گفته شد که داوطلبانه انجام شده، ولی در عمل کاریزمای رسمی برای آن تعیین شد. در مصوبه هیئت وزیران در تاریخ 25 شهریور سال 95 آمده است:‌ به منظور هماهنگی و ارائه راهکار تحقق اهداف و تعهدات آموزش 2030 همسو با اهداف و تعهدات برنامه اهداف توسعه پایدار، کارگروه ملی آموزش 2030 با مسئولیت وزارت آموزش‌وپرورش بدون گسترش تشکیلات سازمانی و با استفاده از امکانات و ظرفیت‌های موجود در آن وزارتخانه با حضور نمایندگان دستگاه‌های زیر تشکیل می‌شود.
جریان پشت این تفکر برای فراهم کردن اجرای این «سند نفوذ آموزشی» ابتدا نشستی در تیر93 با حضور مشهورترین چهره‌های اقتصاد سرمایه‌داری داخلی و خارجی در دانشگاه شریف و دومین همایش را تحت عنوان «کنفرانس توسعه عدالت آموزشی» با حضور برخی مسئولان اجرایی کشور برگزار کرد.
کارشناسان پیش از این هشدار داده بودند که علی‌رغم اینکه در مواردی این سند با فرهنگ ملی و اسلامی اشتراکاتی دارد اما نقاط افتراق بسیار بیشتر است و تاثیرات خیلی قابل جبرانی بر جا خواهد گذاشت.
به عقیده کارشناسان در این سند هر نوع تربیت دینی، الهی، خلاف حقوق بشر است، ولی آموزش جنسی تحت عنوان بهداشت برای کودکان را جزو حقوق کودکی می‌دانند که حتی به بلوغ جنسی نرسیده است و عملا آموزش را ذیل یک ایدئولوژی دیگر قرار می‌دهند.
منتقدان اعلام کرده بودند که در این سند با عناوینی مانند محدودیت‌های خودسرانه، معلمان و والدین را زیر سوال می‌برند و دست والدین را از سر فرزند برمی‌دارند و آموزش مسائل جنسی به کودک را حق او می‌دانند، ولی آموزش تقوای جنسی و حیا به کودک را پایمال کردن حق او به حساب می‌آورند.
در این سند برخی موارد کلی مانند حمایت از تحصیل رایگان و یا افزایش کیفیت آموزش آمده است که این اهداف در سند تحول نظام آموزشی کشور که سندی بومی است هم ذکر شده است. اما در مقابل از برخی مفاهیم دینی و قرآنی آن هم  به بهانه های واهی مانند ترویج خشونت منع شده است.
این سند مهم بدون هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی قبلی و حتی بدون حضور نهادهای تصمیم‌گیر، سیاست‌گذار و قانون‌گذار از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی و چهره‌های علمی کشور و خبرنگاران رونمایی شد. حتی این سند مطابق قانون باید به اطلاع مجلس می رسید که این کار صورت نگرفت.
از دلایل توجیهی این سند استفاده از توانمندی‌های بین‌المللی بیان شده، در حالی که حقیقت امر این است که در پس قول و قرارهای داده شده، باید داده‌های اطلاعاتی آموزشی و پرورشی کشور را در اختیار خارجی‌ها بگذاریم، چنان که وزیر علوم تصریح کرده سالانه باید این اطلاعات ارسال شود.
متاسفانه علی‌رغم ادعای دفاع از حقوق شهروندی و رونمایی از سند آن، محرمانه‌سازی بسیاری از مسایل برای مردم و دور زدن نهادهای قانونی کشور و دادن تعهدات بین‌المللی مغایر با قوانین و ارزش‌های کشور جزو اتفاقاتی است که طی سال‌های گذشته شاهد آن بودیم. قطعاً این اقدامات ناشی از حساسیت و نگرانی از واکنش جامعه به ویژه جامعه علمی- آموزشی کشور بوده و به همین دلیل جریان پشت‌پرده آن تلاش دارد مسائل در سکوت برگزار شود.

منبع: کیهان

تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

چاپ شدن کتاب تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

کتاب  تفکر دیجیتال و آموزش مبتنی بر فناوری های موبایلی

نوشته ی دکتر رابینسون و دکتر رینهارت

مترجمان: سیدمحمد خاتم نژاد- امین جوانمرد

مقدمه کتاب:

    یک دستگاه موبایل هر شی و یا ابزاری اندازه دست و دستی است که امکان دسترسی به اینترنت را فراهم می‌سازد و اجازهٔ برقراری ارتباط و همکاری بین یک کاربر و دیگران را می‌دهد. آن‌ها دستگاه‌هایی هستندکه دائماً به اینترنت متصل‌اند. مثال‌های مشخص این دستگاه‌های موبایل شامل آی­پدها، اسمارت­فون (گوشی‌های هوشمند) و تبلت ها هستند. دسترسی به این دستگاه‌ها به طور چشمگیری رشد و افزایش پیدا کرده است و همچنین توانایی و قابلیت‌های این ابزارها و دستگاه‌های قابل حمل و موبایل نیز بهبود و افزایش یافته است.

   به عنوان مثال به گزارش خبرگزاری افق که توسط سهامی New Media Consortium حمایت می‌شود، بر طبق گزارش اخیری از تولید کنندهٔ موبایل Ericsson مطالعات نشان می‌دهد تا سال 2015، حدود 80% از دسترسی‌ها به اینترنت با استفاده از دستگاه‌های موبایل خواهد بود. این امر برای بحث آموزش موضوعی بسیار مهم است؛ زیرا که موبایل‌هایی که قابلیت اتصال به اینترنت دارند تا چند سال آینده تعدادشان از کامپیوترها افزون‌تر خواهد بود و این افزایش به طور خاص به علت پیشرفت‌های دستگاه‌های موبایل و فرصت‌هایی می‌باشد که این قبیل دستگاه‌ها در موضوع دستیابی به اطلاعات، همکاری با دیگران و ساخت اسناد و دیگر مواد لازم برای افراد و انتظارات حرفه‌ای آن­ها و مسئولیت‌های آنان فراهم می‌آورند. افزایش فراگیری و شیوع دستگاه‌های تلفن همراه، فضاهای آموزشی را از طرق مختلف به طور قابل ملاحظه‌ای تحت تأثیر قرار خواهد داد.

   معلّمان مانند طراحان آموزشی و راهنمایان و مشاوران، به طور مستقیم تحت تأثیر دستگاه‌های موبایل قرار خواهند گرفت در حالی که معلّمانی که تنها در زمینهٔ تخصصی خود ماهر و استاد هستند، معمولاً دانش و مهارت این را نخواهند داشت که تمرینات آموزشی مورد نیاز برای ترکیب دستگاه‌های موبایل  با فضاهای آموزشی ارائه دهند.

این ناکارآمدی به دلایلی از­جمله کمبود آموزش در این زمینه، آمادگی و تمرین برای اینکه چگونه این محتوای آموزشی را به قشر عظیم دانش‌آموزان انتقال دهیم اتفاق می افتد. ترکیب و الحاق کردن تمارین و تکالیف آموزشی که شامل تکنولوژی‌های موبایلی می‌شوند می‌تواند فرصت­های یادگیری تجربی و مشارکتی را برای دانش ­آموزان ایجاد کرده و ارتقا بخشد.

     سواد فنّاورانه و روان و مسلط بودن که به معنای آمادگی آموزگار برای تدریس تلقی می‌شود؛ و اینکه چگونه اصول و راهبردهای آموزشی و فنی با حوزه و محتوای آموزشی آموزگاران تلاقی و برخورد دارد و به یادگیری‌های دانش­آموزان ارتباط دارد جای نگرانی بسیاری است. چون که فرایند تدریس و یادگیری به دلایلی از­جمله انتظارات جامعه و لزوم تمرینات آماده سازی دانش‌آموزان برای ورود به دنیای واقعی، نیروی کار و رواج فناوری‌های اجتماعی، ماهیت پیچیده‌ای دارد.

   تدریس مؤثر کلاسی و تحقیق تأثیرگذار و مفید از دانش محتوای آموزشی و یا درک معلّمان از رشتهٔ مربوط آن‌ها که با درک و اطلاع از تئوری‌های آموزشی همراه است ریشه می‌گیرد. (پاولسون 2001). رابینسون (2012) می‌گوید: با اینکه دانش محتوای تعلیمی مورد کاوش قرار گرفته است، اطلاعات اندکی دربارهٔ سواد فنّاورانه و تسلطی که معلّمان نیاز دارند تا با موفقیت فرآیند یاددهی و یادگیری هدایت کنند وجود دارد (ص1242). امروزه قسمتی از آن چشم­انداز فنّاورانهٔ مذکور شامل آموزش به کمک فناوری‌های موبایلی رشد و توسعه یافته می‌باشد.

   استفادهٔ مفید و کارآمد از دستگاه‌های موبایل در محیط‌های یادگیری، زیرمجموعه‌ای از تئوری‌های آموزشی و مؤلفه‌ای بنادین از دانش محتوای آموزشی فنّاورانه است(میشرا و کوهلر 2006). دانش محتوای آموزشی فنّاورانه مستلزم این است که آموزگاران فهم و درک بیشتر و افزون‌تری نسبت به پیچیدگی تدریس و محیط‌های یاگیری مخصوصاً با توجه به بحث ورود تکنولوژی به این محیط‌ها داشته باشند. به طور کلّی؛ میشرا و کوهلر بحث و استدلال می‌کنند که محتوا، آموزش و تکنولوژی (ص 1017) نشانگر سه عامل پیچیدهٔ فعلی حاضر در محیط‌های آموزشی هستند که نیاز به تفکر دقیق و طرح ریزی در زمان طراحی محیط‌های آموزشی، نتایج و فعالیت‌ها دارند. دانش محتوای آموزشی فنّاورانه در نگاه به دورهٔ آموزشی از پیش دبستانی تا پایان دبیرستان در اینکه این دوره‌ها باید برنامهٔ درسی فنّاورانهٔ و سیستم‌های مختلف ارائه و ارسال بازخورد­ها و تکالیف دانش­آموزی داشته باشند و نیز گردش‌ها و عملیات‌های سازمانی، مشروط بر استفاده از فناوری‌های مختلف و دانش­آموزان صاحب دستگاه‌های موبایل که بر این فضای­های آموزشی پیچیده تأثیر دارند، اهمیت افزون‌تری می‌یابد.

   پیامد­های دیگری که با رواج دستگاه‌های موبایل به­وجود آمده‌اند مربوط به انتظارات افراد (والدین دانش‌آموزان و مربیان) دربارهٔ قادر بودن برای کار و یادگیری در هر زمان و مکانی که کاربر انتخاب کند می‌باشد (جانسون 2011). با این وجود، دستگاه‌های موبایل چگونه می‌تواند در محیط‌های آموزشی استفاده شود تا فرصت‌های یادگیری معنی­داری ایجاد کند و دانش­آموزان را برای یادگیری و کار با دستگاه‌های موبایل در این دنیای به­سرعت در حال تغییر که تکنولوژی را ارج می‌نهند و آن را با اکثر تعاملات و عملکردهای روزانه‌­شان بکار می‌بندند آماده کند؟

     چگونه آموزگاران می‌توانند فضاهای آموزشی تجربی موبایلی ایجاد کنند که دانش­آموزان را با محتوای دوره درگیر کنند و مهارت‌های سطح بالای تفکر و اندیشه­ورزی در آن‌ها ایجاد کنند؟ چگونه دستگاه‌های موبایل می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند تا امکان دسترسی به اطلاعات و محتوای مربوط آموزشی را فراهم آورده و در ایجاد محیط‌های یادگیری مشارکتی برای گروه‌ها و فعالیت‌های گروه‌های کوچک دو نفری مورد استفاده قرار گیرند و برای ساخت تکالیف و پروژه‌های یادگیری برای ارزیابی و سنجش یادگیری دانش­آموزان در زمینه‌های فردی و گروهی و گروه‌های دو نفری بکار بسته شوند؟ و با وجود سرعت بالای پیشرفت فناوری‌های موبایلی و نرم افزارهای آن، معلّمان چه تکالیفی را برای برتری یافتن و پیشی گرفتن بر این تغییرات باید اتخاذ کرده و استفاده کنند؟

    کتاب پیش رو این سؤالات و همچنین هدف استفاده از دستگاه‌های موبایل در محیط‌های یادگیری با وجود ورود و ترکیب آن‌ها به برنامه درسی که منجر به تشکیل چارجوبی برای شناساندن زمان و مکان صحیح دسترسی به این فناوری شده است و هدف آن نیز افزایش یادگیری دانش­آموزان است را کاوش می‌کند. به طور ویژه این نوشتار موارد استفاده و کاربست فناوری‌های موبایلی، پیامدها و موقعیت‌های آموزشی که یادگیری دانش­آموزان را در محیط‌های مختلف آموزشی افزایش می‌دهد را شناسایی کرده و با ارزیابی اینکه دستگاه‌های موبایل و برنامه‌های آن چگونه می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند تا:

• محیط‌های یادگیری را از لحاط آموزشی تغییر دهند؛
• به محتوای دوره و اطلاعات و وب­سایت­های تعاملی مربوطه دسترسی ایجاد کنند؛
• دانش ­آموزان را قادر سازد تا ارائه‌ها و پروژه‌های یادگیری متنوعی که نشانگر نتایج و بازخورد یادگیری‌شان است را بسازند؛
• دانش­ آموزان را توسط مشارکت دو نفری و گروهی با محتوای دوره درگیر کند.
• دانش ­آموزان را برای جهانی که خواستار تفکر نقادانه و سواد و مهارت رسانه‌ای و دیجیتالی می‌باشد آماده کند.
• ملاحظات راجع به دستگاه‌های موبایل و راهبردهایی را که در طراحی آموزشی و ایجاد نتایج و بروندادهای آموزشی به منظور ارزشیابی به کمک معلّمان می‌آیند را برایشان فراهم نمایند.

تدریس کارآمد چگونه تدریسی است؟

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان محترم وبلاگی ام. خیلی خوشحالم که مجدد در خدمتتان هستم.  وقتی به کتب معتبر روان شناسی تربیتی و همچنین به عقاید معلمان و اندیشمندان حوزه تعلیم و تربیت برخورد می کنیم، همواره با بحث«تدریس کارآمد» برخورد می کنیم. به راستی تدریس کارآمد و اثربخش چگونه تدرسی است؟ کدام تدریس را می توانیم کارآمد تلقی کنیم؟
به نظر می رسد که هر منبع و هر اندیشه ای، تدریس کارآمد را از یک منظری می بیند. یکی از بعد مدیریت کارآمد کلاس درس، یکی از بعد شادابی و نشاط تدریس، یکی از بعد ارزشیابی بهتر یادگیری دانش آموزان...
اما همگی اینها از رابطه ی مؤثر و مفید بین معلم و دانش آموز سخن می گویند. اگر از بعد نظام رفتارگرایی به تدریس کارآمد نگاه کنیم، به نظر می رسد، تدریس کارآمد، تدریسی باید که معلم بتواند همگی محتوا را انتقال دهد و هر مبحث را ارزشیابی کند و نمرات کسب شده توسط دانش آموزان را مورد ارزیابی قرار داده تا نمرات بالا، تدریس کارآمد را رقم زند!
اگر از بعد نظام ساختن گرایی/سازنده گرایی به بحث نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که تدریسی کارآمد است که معلم همچون راهنمای در حاشیه باشد و دانش آموزان به کسب دانش و طراحی ساخت ذهنی خود بپردازند و معلم فقط در صورت نیاز و در صورت لزوم، فقط راهنمایی کند.
به راستی ما از کدام نظریه ی روان شناسی تربیتی در تدریس خود بهره مند هستیم؟!

جدول غلط های املایی و نوع آن

علل مشکلات املا نویسی :
برخی از اشکالات عمده دانش آموزان به صورت آموزشی می باشد . اشتباه نویسی در شکل ظاهری حروف نوشتن که در موقع تدریس هر درس بر این کلمه هایی که دانش آموزان اشکال دارند باید بیشتر تمرین و تکرار شوند که اغلب این ها کلماتی هستند که دانش آموز آن را خوب یاد نگرفته ویا در ذهنش نیست .
ضعف حافظه ی دیداری – یعنی این که دانش آموز شکل کلمه را در ذهن خود فراموش می کند .
ضعف آموزشی – یعنی این که فرد طریقه ی نوشتن صحیح را خوب یاد نگرفته است .
وارونه نویسی کلمه را وارونه می نویسد ضعف در دقت – قرینه نویسی- ضعف در حساسیت شنیداری

http://ghadir3amini.blogfa.com/post/6

دانش آموزان را به سمت درس هدایت کنید

وقتی که بدون هیچ مقدمه ای، به تدریس بپردازیم، دانش آموزان نمی توانند در یادگیری موفق شوند. علت این امر نیز مشخص است. همه ی ما برای انجام کاری به یک محرک درونی و یا بیرونی نیازمندیم تا در ما «انگیزه» و «شوق» حرکت و انجام کار را ایجاد کند. انسان ها بدون انگیزه و بدون داشتن هدف، نمی توانند موفق شوند. آموزگار هنگام شروع یک درس، باید آمادگی ذهنی در دانش آموزان ایجاد کند: «من آماده‌ام تا کار را شروع کنم‏(اسلاوین، 1385، ص 262). من علاقه دارم اطلاعات یا مهارت‌های مهمی را که قرار است آموزگار ارائه دهد، یاد بگیرم و درباره آنچه یاد خواهم گرفت نظری اجمالی دارم». این آمادگی ذهنی را به چند طریق می‌توان ایجاد کرد:
اولاً، آموزگاران باید دانش آموزان را ملزم کنند سروقت در کلاس حاضر شوند و باید بلافاصله درس را شروع کنند. این نوعی احساس جدی بودن هدف ایجاد می‌کند که با شروع نامنظم از دست می‌رود.
ثانیاً، آموزگاران باید کنجکاوی یا علاقه دانش آموزان را به درسی که قرار است یاد بگیرند، برانگیزند.
سرانجام اینکه، آموزگاران هنگام شروع یک درس باید به دانش آموزان نقشه مسیری از جایی که درس قرار است برود و آنچه آن‌ها درنهایت یاد خواهند گرفت، بدهند. به‌طورکلی معلوم شده است که بیان کردن اهداف درس، دستیابی دانش آموزان را به این اهداف افزایش می‌دهد (گرونلاند،2000). ارائه چکیده درس به دانش آموزان قبل از شروع تدریس نیز به آن‌ها کمک می‌کند اطلاعات تازه را جذب کنند (بلیف،2000).

---

منبع جهت مطالعه بیشتر:
‏اسلاوین، ‏‫رابرت ای(1385). روان‌‌شناسی‌ تربیتی‌ نظریه‌ و کاربست‌. (ی. سیدمحمدی‌، مترجم). تهران‌: روان‌.

نگاهی اجمالی به ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

نگاهی اجمالی به ارزشیابی در مقطع ابتدایی
یادم می‌آید وقتی‌که دانش‌آموز یکی از دبستان‌های تالش بودم، همیشه وقتی زمان امتحان و ارزشیابی می‌رسید، استرس زیادی پیدا می‌کردم. علتش هم واضح هست. کسی که برای معدل خوب و نمره خوب تلاش می‌کند، باید هم استرس داشته باشد! این یک چیز عادی ست.
و اکنون که سیزده سال از آن روزها می‌گذرد و من از یک دانش‌آموز ساده روستایی به یک معلم تبدیل شده‌ام، الآن درک می‌کنم که ارزشیابی در سلامت روان دانش‌آموزان چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد. روزهای گران‌بهای عمر خود را برای کسب نمره 20 گذراندیم و امروزه جز چند کلمه  ساده، چیزی از محتوای درسی در ذهنمان نیست. آیا یادگیری‌های دوران راهنمایی و دبیرستانم در شرایط زندگی من تغییری ایجاد کرده است؟ اصلاً آنچه می‌خواندم، یک «یادگیری» بود؟!
ارزشیابی به‌جای اینکه در خدمت آموزش باشد و بتواند نقاط قوت و ضعف تدریس معلم و همچنین میزان تلاش دانش‌آموز در رسیدن به هدف‌ها و ملاک‌های موردنظر را بسنجد، به یک معضل بزرگی تبدیل شده بود که هیچ‌وقت سختی‌های دوران امتحان از ذهنمان پاک نمی‌شود.
خوشبختانه امروزه نوع نگاه به ارزشیابی دگرگون شده است. امروزه ارزشیابی در اختیار آموزش است. ابزارهای ارزشیابی به‌جای اینکه فقط آزمون کتبی 20 نمره‌ای! باشد، خودسنجی، همسال سنجی، سنجش مشاهده‌ای، چک لیست و ... است. معلم حتی از صحبت کردن دانش‌آموز هم به یادگیری دانش‌آموز پی می‌برد. بله! این است معنای واقعی ارزشیابی؛
چقدر باید در میزهای پشت سر هم بنشینیم و مراقب‌های سفت و سخت! قدم بزنند تا ما امتحان دهیم؟ امروزه به جای آنکه ارزشیابی تنها یک‌بار به‌صورت کلی و آن هم در پایان سال تحصیلی به صورت تراکمی انجام شود، یک حالت فرآیندی به خود گرفته است. درطول سال تحصیلی هم می‌توان یادگیری دانش‌آموز را تخمین زد. اصلاً چرا یاد می‌گیریم؟ یاد می‌گیریم تا بتوانیم آموخته‌های خود را در زندگی واقعی خود استفاده کنیم. همین‌که دانش‌آموزم بتواند دو مثال از کارکرد درس جدید در زندگی واقعی مثال بزند، برایم کافی ست. زیرا هدف ارزشیابی امروزی همین است. آثار یادگیری در عملکرد خود را نشان می‌دهند. عملکرد دانش‌آموزم می‌تواند گویای یادگیری او باشد. روش‌های تدریسم می‌تواند در پرتو همین ابزارهای گوناگون ارزشیابی و سنجش عملکرد دانش‌آموزان، دچار تغییر و دگرگونی شود.
بیاییم ارزشیابی کلاسی خود را دگرگون کنیم