جدول برنامه زمانی آزمونهای سال 1396 سازمان سنجش

 جدول برنامه زمانی آزمونهای سال 1396

نام آزمون	ثبت‌نام		برگزاری آزمون
	از	تا
دکتری Ph.D	سه‌شنبه 95/9/16	دوشنبه95/9/22	جمعه 95/12/6
کارشناسی ارشد	چهارشنبه 95/10/1	سه‌شنبه 95/10/7	پنج‌شنبه 96/2/7 و جمعه 96/2/8
سراسری	سه‌شنبه 95/11/19	پنج‌شنبه 95/1128	پنج‌شنبه 96/4/15 و جمعه 96/4/16
فنی و حرفه‌ای کاردانی نظام جدید	یکشنبه 96/2/24 ثبت‌نام و انتخاب رشته	یکشنبه 96/2/31	جمعه 96/5/13
کارشناسی ناپیوسته	یکشنبه 96/3/7 ثبت‌نام و انتخاب رشته	شنبه 96/3/13	جمعه 96/5/13

روابط عمومی سازمان سنجش آموزش کشور

تصحیح اشتباه تایپی در کتاب فارسی خوانداری ششم دبستان

با سلام و عرض ادب خدمت همکاران محترم؛

در درس هفت خان رستم فارسی ششم دبستان، در صفحه 39 کتاب درسی، کلمه جادوان به صورت جاودان نوشته شده است که اشتباه تایپی است. از این رو همکاران محترم این کلمه را در کتاب درسی به «جادوان» تصحیح فرمایند.

با تشکر

مقدمه کتاب راهبردهای تدریس موفق

در جامعه اطلاعاتی، بهبود کیفیت یادگیری و اثربخش سازی فرآیند یاددهی-یادگیری موضوعی اساسی به نظر می‌رسد. امروزه خواندن و نوشتنی که بدون تغییر در رفتار و کنش‌های فردی و اجتماعی و بدون همراهی با درک و فهم منطقی باشد، نه‌تنها موجب یادگیری نیست، بلکه زمینهٔ تقلیدهای کورکورانه را نیز فراهم می‌کند. دانش‌آموزان امروزی، دانش‌آموزانی از جنس دیجیتال، زیر امواج میلیون‌ها اطلاعات از منابع مختلف نوشتاری و غیر نوشتاری قرار دارند که متولیان امر آموزش بدون توجه به سواد رسانه‌ای، نمی‌توانند برنامه‌ای دانش‌آموز محور در کلاس درس، رقم زنند.
یادگیریِ چگونه یادگرفتن (به‌اصطلاح: «فراشناخت») که یکی از موضوعات اساسی نظام آموزشی کشورهای مختلف است، تغییرات زیادی را در حوزه برنامه‌ریزی درسی ایجاد کرده است. نظام‌های آموزشی به دنبال تربیت دانش‌آموزانی هستند که خودشان میزان یادگیری و عوامل مؤثر بر یادگیری خود را کنترل کنند (به‌اصطلاح: «دانش‌آموزان خودگردان»). در برنامه درسی امروزی، معلمان دیگر به‌عنوان منتقل‌کنندگان صرف محتوا محسوب نمی‌شوند، بلکه با فراهم آوردن شرایط و ابزارها، یادگیری را برای دانش‌آموزان لذت‌بخش کرده تا دانش‌آموزان خودشان به کشف دانش خود بپردازند. معلمان امروزی، تنها نردبان را فراهم کرده و اجازه می‌دهند، دانش‌آموزان خود از این نردبان بالا روند.
به اعتقاد نگارندگان این اثر، به ازای تک‌تک کلاس‌های درس و به ازای تک تک همکاران، روش‌های تدریس وجود دارد که معلمان کارآمد با خلاقیت خود، روش‌های فعال را برای تدریس استفاده می‌کنند. ازاین‌رو هدف اساسی از تألیف این کتاب، گردآوری محتوایی است که می‌تواند به بهبود فرآیند یاددهی-یادگیری کمک رساند و کلاس درس را از حالت سفت‌وسخت خارج کرده و یک پیوند عمیق بین معلم و دانش‌آموزان فراهم کند تا یادگیری را برای دانش‌آموزان لذت‌بخش سازد.
پست الکترونیک جهت دریافت پیشنهاد‌ها و انتقادات: [e-mail]
با تشکر
مؤلّفان

اتمام دوران دانشجویی و لطف مسئولان!

بعد از روزها تلاش و زحمت و شکنجه‌های روحی و بخشنامه‌های لحظه‌ای و .... بالاخره دوران تربیت معلم دانشگاه فرهنگیان را به پایان رساندم. در این چهار سال تجارب زیادی را کسب کردم که هم از نظر علمی و هم از نظر توسعه کنش‌های رفتاری حائز اهمیت است که بخش علمی آن را در کارنمای معلمی خود شرح داده‌ام اما از تشریح کنش‌های رفتاری و عبرت‌های روزگار معذورم! دلیلش هم بماند...
در این چهار سال شنیدیم آنچه را که نباید می‌شنیدیم و گفتیم آنچه را که نباید می‌گفتیم. چه زیبا بود رفتارمسئولان عزیزم که همواره با لبخندهای دل‌نشین خود، قوت قلبی جانانه می‌بخشیدند بر روح نسبتاً آرام ما. اما چه زیباتر می‌شد اگر همین رفتارها در روزهای پایانی و پس از دانش‌آموختگی نیز ادامه می‌یافت.
وقتی برای تسویه به دانشگاه رفتم، انگار وارد یک محیط جدیدی شده بودم. همان آدم‌هایی که ساعت‌هایی را پشت کامپیوترهای آنان سپری می‌کردم و مشکلات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را حل می‌کردم، همان‌ها غافل از یک نیم‌نگاه!
طبق عادت هر شبم وقتی اینستاگرام خود را چک می‌کردم، تصاویری از دانشجومعلمان دیدم که نوشته بودند: «جشن فارغ التحصیلی خیلی زیبایی بود. جاتون خالی». حس غریبی کردم و اندکی هم تأمل؛ چگونه می‌شود وقتی چهارسال در یک محیط و با یک سری از آدم‌ها در تعامل باشی و جشن فارغ التحصیلی بگیرند و به کسی خبر ندهند... سایت دانشگاه را چک کردم و تصاویر جشن فارغ التحصیلی را در سایت دیدم. جشنی گرفته‌اند که ما خبر نداریم اما تصاویر جشن را در سایت می‌بینیم! خیلی روزگارمان عجیب و غریب است.
آقای نورمند! اگر از من و امثال من سیر شده بودی، حداقل در سایت اطلاع می‌دادی که جشن فارغ التحصیلی می‌گیریم. مطمئن باش شما را به زحمت نمی‌انداختیم و مزاحم نمی‌شدیم. اما یک اطلاع رسانی ساده، می‌توانست قوت قلبی برای ما باشد و بر خود ببالیم که با انسان‌هایی بودیم که بعد از اتمام دوران دانشجویی هنوزم برای آن‌ها مهم هستیم.
تصور کن؛ منتظر جشن فارغ التحصیلی باشی اما خیلی تصادفی در سایت دانشگاه تصاویری ببینی که زیرش نوشته باشه: «جشن فارغ التحصیلی اولین فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان اردبیل»!
برای مسئولان این دانشگاه آرزوی موفقیت دارم اما...

کتاب راهبردهای تدریس موفق

کتاب راهبردهای تدریس موفق / تألیف ساراحیدری، مریم احمدی دیسفانی، امین جوانمرد

مطالعات اجتماعی را به سؤال و جواب‌های کلیشه‌ای تبدیل نکنیم

موردی که ذهن مرا درگیر کرده بود، بحث مربوط به ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس مطالعات اجتماعی بود. بر خلاف آنچه که تصور می‌کردم، اکثر نمونه سؤالات موجود در اینترنت مربوط به بخش «دانش» محتوای کتاب درسی است و به سطوح دیگر یادگیری توجه نشده است.
همکاران گرانقدر و بزرگوار توجه داشته باشند که متن کتاب‌های درسی مطالعات اجتماعی تنها مقدمه‌ای برای انجام فعالیت دانش‌آموزان است و هدف آن، طرح سؤال و جواب‌های کلیشه‌ای نیست.
به‌عنوان مثال، وقتی رفتار و عمل دانش‌آموز خود را در برخورد با دوستش مشاهده کنم، می‌توانم از رفتارش، ارزشیابی از محتوای درس اول مطالعات اجتماعی ششم با عنوان «دوستی» را به‌عمل آورم. فراموش نکنیم که هدف از کسب علم و دانایی، آماده کردن دانش‌آموزان برای زندگی و کاربرد عملی از محتوای درسی است. از این رو نباید کلاس درس مطالعات اجتماعی جایی برای تنش‌های روحی امتحان و سؤالات و... باشد. زیرا این موارد خلاف برنامه درس ملی می‌باشند.

برقرار باشید

دانش آموزان را به سمت درس هدایت کنید

وقتی که بدون هیچ مقدمه ای، به تدریس بپردازیم، دانش آموزان نمی توانند در یادگیری موفق شوند. علت این امر نیز مشخص است. همه ی ما برای انجام کاری به یک محرک درونی و یا بیرونی نیازمندیم تا در ما «انگیزه» و «شوق» حرکت و انجام کار را ایجاد کند. انسان ها بدون انگیزه و بدون داشتن هدف، نمی توانند موفق شوند. آموزگار هنگام شروع یک درس، باید آمادگی ذهنی در دانش آموزان ایجاد کند: «من آماده‌ام تا کار را شروع کنم‏(اسلاوین، 1385، ص 262). من علاقه دارم اطلاعات یا مهارت‌های مهمی را که قرار است آموزگار ارائه دهد، یاد بگیرم و درباره آنچه یاد خواهم گرفت نظری اجمالی دارم». این آمادگی ذهنی را به چند طریق می‌توان ایجاد کرد:
اولاً، آموزگاران باید دانش آموزان را ملزم کنند سروقت در کلاس حاضر شوند و باید بلافاصله درس را شروع کنند. این نوعی احساس جدی بودن هدف ایجاد می‌کند که با شروع نامنظم از دست می‌رود.
ثانیاً، آموزگاران باید کنجکاوی یا علاقه دانش آموزان را به درسی که قرار است یاد بگیرند، برانگیزند.
سرانجام اینکه، آموزگاران هنگام شروع یک درس باید به دانش آموزان نقشه مسیری از جایی که درس قرار است برود و آنچه آن‌ها درنهایت یاد خواهند گرفت، بدهند. به‌طورکلی معلوم شده است که بیان کردن اهداف درس، دستیابی دانش آموزان را به این اهداف افزایش می‌دهد (گرونلاند،2000). ارائه چکیده درس به دانش آموزان قبل از شروع تدریس نیز به آن‌ها کمک می‌کند اطلاعات تازه را جذب کنند (بلیف،2000).

---

منبع جهت مطالعه بیشتر:
‏اسلاوین، ‏‫رابرت ای(1385). روان‌‌شناسی‌ تربیتی‌ نظریه‌ و کاربست‌. (ی. سیدمحمدی‌، مترجم). تهران‌: روان‌.

نگاهی اجمالی به ارزشیابی پیشرفت تحصیلی

نگاهی اجمالی به ارزشیابی در مقطع ابتدایی
یادم می‌آید وقتی‌که دانش‌آموز یکی از دبستان‌های تالش بودم، همیشه وقتی زمان امتحان و ارزشیابی می‌رسید، استرس زیادی پیدا می‌کردم. علتش هم واضح هست. کسی که برای معدل خوب و نمره خوب تلاش می‌کند، باید هم استرس داشته باشد! این یک چیز عادی ست.
و اکنون که سیزده سال از آن روزها می‌گذرد و من از یک دانش‌آموز ساده روستایی به یک معلم تبدیل شده‌ام، الآن درک می‌کنم که ارزشیابی در سلامت روان دانش‌آموزان چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد. روزهای گران‌بهای عمر خود را برای کسب نمره 20 گذراندیم و امروزه جز چند کلمه  ساده، چیزی از محتوای درسی در ذهنمان نیست. آیا یادگیری‌های دوران راهنمایی و دبیرستانم در شرایط زندگی من تغییری ایجاد کرده است؟ اصلاً آنچه می‌خواندم، یک «یادگیری» بود؟!
ارزشیابی به‌جای اینکه در خدمت آموزش باشد و بتواند نقاط قوت و ضعف تدریس معلم و همچنین میزان تلاش دانش‌آموز در رسیدن به هدف‌ها و ملاک‌های موردنظر را بسنجد، به یک معضل بزرگی تبدیل شده بود که هیچ‌وقت سختی‌های دوران امتحان از ذهنمان پاک نمی‌شود.
خوشبختانه امروزه نوع نگاه به ارزشیابی دگرگون شده است. امروزه ارزشیابی در اختیار آموزش است. ابزارهای ارزشیابی به‌جای اینکه فقط آزمون کتبی 20 نمره‌ای! باشد، خودسنجی، همسال سنجی، سنجش مشاهده‌ای، چک لیست و ... است. معلم حتی از صحبت کردن دانش‌آموز هم به یادگیری دانش‌آموز پی می‌برد. بله! این است معنای واقعی ارزشیابی؛
چقدر باید در میزهای پشت سر هم بنشینیم و مراقب‌های سفت و سخت! قدم بزنند تا ما امتحان دهیم؟ امروزه به جای آنکه ارزشیابی تنها یک‌بار به‌صورت کلی و آن هم در پایان سال تحصیلی به صورت تراکمی انجام شود، یک حالت فرآیندی به خود گرفته است. درطول سال تحصیلی هم می‌توان یادگیری دانش‌آموز را تخمین زد. اصلاً چرا یاد می‌گیریم؟ یاد می‌گیریم تا بتوانیم آموخته‌های خود را در زندگی واقعی خود استفاده کنیم. همین‌که دانش‌آموزم بتواند دو مثال از کارکرد درس جدید در زندگی واقعی مثال بزند، برایم کافی ست. زیرا هدف ارزشیابی امروزی همین است. آثار یادگیری در عملکرد خود را نشان می‌دهند. عملکرد دانش‌آموزم می‌تواند گویای یادگیری او باشد. روش‌های تدریسم می‌تواند در پرتو همین ابزارهای گوناگون ارزشیابی و سنجش عملکرد دانش‌آموزان، دچار تغییر و دگرگونی شود.
بیاییم ارزشیابی کلاسی خود را دگرگون کنیم